بسم الله الرحمن الرحیم
از آنجا که زن همانند گل است و خواسته یا ناخواسته چشم های محرم یا غیر محرم را می رباید، شارع مقدس برای صیانت زن، دستوراتی واجب یا مستحبی را در نماز یا غیر آن داده است؛
به نام خدا
دعاى روز اوّل :
اَللّـهُمَّ اجْعَلْ صِیامى فیهِ صِیامَ الصّآئِمینَ، وَقِیامى فیهِ قیامَ
خدایا قرار ده روزه ام را در این ماه روزه روزه داران واقعى و شب زنده داریم را نیز همانند
الْقآئِمینَ، وَنَبِّهْنى فیهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغافِلینَ، وَهَبْ لى جُرْمى فیهِ یا اِلـهَ
شب زنده داران و بیدارم کن در آن از خواب بیخبران و جنایتم را بر من ببخش اى معبود
هو العلیم
احکام نگاه کردن
مسأله 2080ـ نگاه کردن مرد به بدن زن نامحرم، خواه با قصد لذّت باشد یا بدون آن حرام است و همچنین نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم، ولى نگاه کردن به صورت و دستهاى زن نامحرم تا مچ اگر به قصد لذّت نباشد و مایه فساد و گناه نگردد اشکال ندارد، همچنین نگاه کردن به بدن مرد نامحرم به آن مقدار که معمولاً آن را نمى پوشانند مانند سر و صورت و گردن و مقدارى از پا و دست.
بسم الله الرحمن الرحیم
بسم الله الرحمن الرحیم
سنگین ترین اعمال در میزان:
امام باقر یا امام صادق (ع) فرمودند : در میزان ، چیزی سنگین تر از صلوات بر محمد وآل محمد نیست ، وبه راستی مردی باشد که اعمالش را در میزان گذارند وسبک آید وثواب صلوات اودر اید وآن میزان او نهند وسنگین گردد بچرخد به سود او.
فرشتگان قاصد صلوات بر پیامبر:
امام صادق (ع) فرمود: هرکس بر پیغمبر وآل پیغمبر در هر روز یک صد بار ، صلوات بفرستدوهفتاد فرشته او را در میان گیرند وآن صلوات را برای رساندن به رسول الله (ص) از رفیق خود سبقت می گیرند.
ده صلوات پاداش یک صلوات :
رسول خدا (ص) فرمود: حق سبحانه وتعالی ، عطا فرمود به ملکی از ملایکه ، اسم های همه خلایق را ، با اسم پدر ایشان ، وآن ملک بر قبر من ایستاده است تا روز قیامت.
پس هرکه بر من صلوات فرستد ، آن ملک می گوید که : یا محمد فلان بن فلان بر تو فلان قدر صلوات فرستاد وحق تعالی ضامن شده است که به هر صلواتی ده صلوات بر آن بنده فرستد.
فرستادن صلوات بین نماز ظهروعصر:
امام صادق (ع) فرمود: هرکس بین نماز های ظهر وعصر بر پیغمبر وآلش درود فرستد ، آن درود برابر با هفتاد رکعت نماز خواهد بود.
پاداش صلوات:
امام رضا (ع) فرمودند: صلوات بر محمد وآل او معادل است با پاداش وثواب تسبیح وتکبیر گفتن است.
صلوات بهترین دعا :
عبدالسلام بن نعیم گوید: به امام صادق (ع) عرض کردم : من داخل کعبه شدم ودعایی به خاطرم نیامد جز صلوات بر محمد. رسول خدا فرمود:آگاه باش مانند تو در فضیلت وثواب کسی از خانه خدا بیرون نیامده است.
شفاعت اهل بیت علیهم السلام در عالم برزخ شامل حال افراد گنهکار و گرفتار نمی شود و شفاعت ایشان مختص به روز قیامت است.
مطابق
آنچه از نصوص قرآن کریم و اخبار و روایات متواتر و غیر قابل انکاری که از
رسول اکرم و ائمه اطهار رسیده است استفاده می شود، هیچ کس بلافاصله پس از
مرگ وارد عالم قیامت کبری نمی شود، زیرا قیامت کبری مقارن است با یک سلسله
انقلاب ها و دگرگونی های کلی در همه موجودات زمینی و آسمانی که ما سراغ
داریم یعنی کوه ها، دریاها، ماه، خورشید، ستارگان و کهکشان ها. هنگام قیامت
کبری هیچ چیزی در وضع موجود باقی نمی ماند. به علاوه در قیامت کبری اولین و
آخرین جمع می شوند، و ما می بینیم که هنوز نظام جهان برقرار است و شاید
میلیون ها و بلکه میلیاردها سال دیگر نیز برقرار باشد و میلیاردها میلیارد
انسان دیگر بعد از این بیایند.
از نظر قرآن کریم انسان پس از مرگ دو
عالم را طی می کند: عالمی که مانند عالم دنیا پایان می پذیرد و "عالم
برزخ" نامیده می شود، دیگر عالم قیامت کبری که به هیچ وجه پایان نمی پذیرد.
قرآن کریم از زندگی پس از مرگ تا قیامت کبری با کلمه "برزخ" تعبیر کرده
است. در سوره مۆمنون آیات 99 و 100 می فرماید: «حتی اذا جاء احدهم الموت
قال رب ارجعون * لعلی اعمل صالحا فیما ترکت، کلا انها کلمه هو قائلها و من
ورائهم برزخ الی یوم یبعثون؛ تا آنگاه که یکی از آنها را مرگ فرا می رسد می
گوید: پروردگارا! مرا باز گردان، باشد کار شایسته ای در زمینه هایی که
نکرده ام انجام دهم. ابدا، این صرفا سخنی است که او گوینده آن است و از
جلوی آنها از حین مرگ تا روزی که مبعوث شوند برزخ و فاصله ای است».
این
آیه تنها آیه ای است که فاصله میان مرگ و قیامت را "برزخ" خوانده است. در
این آیه از ادامه حیات بعد از مرگ، همین قدر سخن آمده است که انسان هایی
پس از مرگ اظهار پشیمانی می کنند و درخواست بازگرداندن به دنیا می نمایند و
به آنها پاسخ منفی داده می شود. این آیه کاملا صراحت دارد که انسان پس از
مرگ دارای نوعی حیات است که تقاضای بازگشت(رجوع) می کند ولی تقاضایش
پذیرفته نمی شود. آیاتی که دلالت می کند که انسان در فاصله مرگ و قیامت از
نوعی حیات برخوردار است و در آن حال شدیدا احساس می کند، گفت و شنود دارد،
لذت و رنج و سرور و اندوه دارد و بالاخره از نوعی زندگانی سعادت آمیز (یا
شقاوت آلود) برخوردار است، زیاد است. مجموعا در حدود 15 آیه است که در قرآن
کریم به نحوی از انحاء یک جریان حیاتی را یاد کرده است که می رساند در
فاصله بین مرگ و قیامت از یک حیات کامل برخوردار است.
بسم الله الرحمن الرحیم
در قرآن کریم آمده است که خداوند، ابلیس را پس از آن همه عبادت، فقط به
خاطر امتناع از یک سجده، معذب کرد. چرا از او نگذشت؟ او که ارحم الراحمین
است.
بسم الله الرحمن الرحیم
پاره‌ای از اعضای پیکره شکوهمند طبیعت همچون درخت، جنگل و مرتع و به طور
کلی گیاهان نقش حساس‌تری در زندگی انسان دارند. اگر پوشش گیاهی از بین
برود، زندگی آدمی نیز رو به نابودی می رود.
بسم الله الرحمن الرحیم
علائم ظهور به دو دسته کلی تقسیم می شوند: علائم حتمی و علائم غیر حتمی.
فضیل بن یسار از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمودند:
«نشانه‌های ظهور دو دسته است: یکی
نشانه‌های غیرحتمی و دیگر نشانه‌های حتمی؛ خروج سفیانی از نشانه‌های حتمی
است که راهی جز آن نیست.» (غیبت نعمانی، با ترجمه غفاری، باب18، ص429)
منظور از علائم حتمی آن است که تقدیر
قطعی خدا به وقوع آن تعلق گرفته، و مشروط به هیچ قید و شرطی نیست؛ و مقصود
از علائم غیر حتمی آن است که وقوع آن ممکن است مشمول بداء گردد، چرا که فی
الجمله مشروط به شروطی است که اگر آن شروط تحقق یابد آن علائم واقع می
شوند، و اگر آن شروط مفقود باشد، آن علائم نیز تحقق نمییابند. علائمی در
مورد حتمی بودن آنها نصی نداشته باشیم، تنها احتمال وقوع آن می رود، و قطعی
نیستند. علائم غیر حتمی بسیارند. ما در اینجا روایت مفصلی از امام امام
صادق(ع) را برای شما می آوریم که تعداد بسیاری از آن را برشمرده است....
این
روایت مشهوری است، ولی برای آن که حق زحمات مؤلفین ادا شده باشد، می گوییم
که این روایت را با تغییرات عبارتی اندکی از کتاب "یکصد پرسش و پاسخ
پیرامون امام زمان(عج)" نوشته علیرضا رجالی تهرانی نقل می کنیم. قبلا لازم
است تذکر دهیم که گرچه هر یک از این علائم حتمی الوقوع نیست، ولی به طور
کلی احوال آخرالزمان را به ما معرفی می کند.با مطالعه آن شباهت های زیاد آن
را با شرائط زمان خودمان می یابیم.
در این روایت، امام صادق(ع) به یکی از یاران خود فرمودند:
هر گاه دیدی که حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند؛
و ظلم و ستم فراگیر شده است؛ و قرآن فرسوده و بدعتهایی از روی هوا و هوس
در مفاهیم آن بوجود آمده است؛ و دیدی دین خدا، عملاً، توخالی شده، همانند
ظرفی که آن را واژگون سازند!
و همچنین هر گاه دیدی که اهل باطن بر اهل حق پیشی گرفته‌اند؛ و کارهای بد آشکار شده و از آن نهی نمی شود، و بد کاران باز خواست نمی شوند؛ و مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا می کنند.
و هنگامی که دیدی افراد باایمان سکوت کرده،
و سخنشان را نمی پذیرند؛ و دیدی که شخص بدکار دروغ گوید، و کسی دروغ و
نسبت ناروای او را رد نمی کند؛ و دیدی که بچه ها به بزرگان احترام نمی
گذارند؛ و قطع رحم می شود.
و وقتی دیدی که بد کار را ستایش کنند و او شاد شود،
و سخن بدش به او برنگردد؛ و دیدی که نوجوانان پسر همان کنند که زنان کنند
[یعنی به مانند آنان خود را زینت می کنند]؛ و زنان با زنان ازدواج کنند.
و هنگامی که دیدی انسانها اموال خود را در غیراطاعت خدا مصرف می کنند و کسی مانع آنها نمی شود؛ و دیدی که افراد با دیدن کار و تلاش مؤمنانه [از آن تعجب می کنند] و به خدا پناه میبرند.
