علائم ظهور
بسم الله الرحمن الرحیم
علائم ظهور به دو دسته کلی تقسیم می شوند: علائم حتمی و علائم غیر حتمی.
فضیل بن یسار از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمودند:
«نشانه‌های ظهور دو دسته است: یکی
نشانه‌های غیرحتمی و دیگر نشانه‌های حتمی؛ خروج سفیانی از نشانه‌های حتمی
است که راهی جز آن نیست.» (غیبت نعمانی، با ترجمه غفاری، باب18، ص429)
منظور از علائم حتمی آن است که تقدیر
قطعی خدا به وقوع آن تعلق گرفته، و مشروط به هیچ قید و شرطی نیست؛ و مقصود
از علائم غیر حتمی آن است که وقوع آن ممکن است مشمول بداء گردد، چرا که فی
الجمله مشروط به شروطی است که اگر آن شروط تحقق یابد آن علائم واقع می
شوند، و اگر آن شروط مفقود باشد، آن علائم نیز تحقق نمییابند. علائمی در
مورد حتمی بودن آنها نصی نداشته باشیم، تنها احتمال وقوع آن می رود، و قطعی
نیستند. علائم غیر حتمی بسیارند. ما در اینجا روایت مفصلی از امام امام
صادق(ع) را برای شما می آوریم که تعداد بسیاری از آن را برشمرده است....
این
روایت مشهوری است، ولی برای آن که حق زحمات مؤلفین ادا شده باشد، می گوییم
که این روایت را با تغییرات عبارتی اندکی از کتاب "یکصد پرسش و پاسخ
پیرامون امام زمان(عج)" نوشته علیرضا رجالی تهرانی نقل می کنیم. قبلا لازم
است تذکر دهیم که گرچه هر یک از این علائم حتمی الوقوع نیست، ولی به طور
کلی احوال آخرالزمان را به ما معرفی می کند.با مطالعه آن شباهت های زیاد آن
را با شرائط زمان خودمان می یابیم.
در این روایت، امام صادق(ع) به یکی از یاران خود فرمودند:
هر گاه دیدی که حق بمیرد و طرفدارانش نابود شوند؛
و ظلم و ستم فراگیر شده است؛ و قرآن فرسوده و بدعتهایی از روی هوا و هوس
در مفاهیم آن بوجود آمده است؛ و دیدی دین خدا، عملاً، توخالی شده، همانند
ظرفی که آن را واژگون سازند!
و همچنین هر گاه دیدی که اهل باطن بر اهل حق پیشی گرفته‌اند؛ و کارهای بد آشکار شده و از آن نهی نمی شود، و بد کاران باز خواست نمی شوند؛ و مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا می کنند.
و هنگامی که دیدی افراد باایمان سکوت کرده،
و سخنشان را نمی پذیرند؛ و دیدی که شخص بدکار دروغ گوید، و کسی دروغ و
نسبت ناروای او را رد نمی کند؛ و دیدی که بچه ها به بزرگان احترام نمی
گذارند؛ و قطع رحم می شود.
و وقتی دیدی که بد کار را ستایش کنند و او شاد شود،
و سخن بدش به او برنگردد؛ و دیدی که نوجوانان پسر همان کنند که زنان کنند
[یعنی به مانند آنان خود را زینت می کنند]؛ و زنان با زنان ازدواج کنند.
و هنگامی که دیدی انسانها اموال خود را در غیراطاعت خدا مصرف می کنند و کسی مانع آنها نمی شود؛ و دیدی که افراد با دیدن کار و تلاش مؤمنانه [از آن تعجب می کنند] و به خدا پناه میبرند.