حدیث درباره ی کتاب کافی

حدیث درباره کتاب کافی

«الکافی کاف لشیعتنا» سند آن را بنویسید. ( به نقل از امام زمان(عج))

بیش از یک هزار صد سال از تالیف کتاب کافی می‌گذرد و در این مدت طولانی فقهاء و محدثان و علماء عامه شیعه آن کتاب بزرگ را در پیش روی خود دارند و از خرمن معارف آن خوشه می‌چینند در خلال این مدتها مجموعه حدیثی ارزشمند توسط علما و محدثان بزرگ اسلامی به رشته تحریر درآمده است اما آن کتابها نه تنها از ارج و رواج کافی نگاشته‌اند بلکه بر رونق آن افزوده و ارزش و اهمیت آنار تثبیت کرده‌اند.
علامه مجلسی «قدس سره» دریای انوار خود را در کنار کتاب کافی و سایر کتب اربعه گسترده است تا مبادا کسی گمان ببرد که به رجوع به بحارالانوار از این کتاب معتبر و متواتری نیاز خواهد بود و آیا آنکه در اعتبار و نظم و ترکیب آن تردید روا دارد.(1)
کافی نخستین مجموع حدیثی در بین کتب اربعه شیعه است و در اوایل قرن چهارم هجری توسط عالم بزرگوار ابوجعفر محمد بن یعقوب کلینی تألیف گردیده است این تألیف در زمانی است که نه چندان از زمان حضور ائمه فاصله دارد و نه در اثنای امامت معصومین است تا برای گردآوری احادیث سایر امامان نیاز به تألیف مکملی باشد. (2)
حال با توجه به این مقدمه در مورد کتاب کافی به این حدیث را که شما فرموده‌اید مشهور و منقول است که این حرف را امام زمان زده است ولی مرحوم حاجی نوری محدث بزرگ شیعه می‌گوید: «قرائن عدیده‌ای بر این مطلب دلالت دارد که کتاب کافی بر حضرت صاحب الامر «علیه السلام» عرضه شده است و آن حضرت آن را تأیید نموده‌اند هر چند خبر شایع الکافی کاف لشیعتنا در منابع معتبر حدیثی ما نیامده است در واقع حاجی نوری در کتاب خود برای این حدیث منبع معتبری پیدا نموده است» (3) و با توجه به مباحث رجالی که امروزه مطرح می‌باشد و همچنین مباحث سندی احادیث که امروزه عنوان قرار می‌گیرد (4) و صحیح که مورد بحث است با صحیح قدیم می‌توان گفت این حدیث منبع معتبری ندارد این به معنای این نیست که این کتاب تمام احادیث‌اش معتبر باشد و کافی باشد برای شیعیان ما مخصوص که یکسری از احادیث کتاب کافی را ضعیف شمرده و مورد قبول قرار نداده‌اند .
پس سؤال کننده محترم: اولاً: حاجی نوری محدت بزرگ اسلام می‌فرماید این حدیث در منابع معتبر حدیثی ما نیامده است از این رو حجت نمی‌باشد.
ثانیاً: با توجه به علم رجال و حدیثی که مطرح می‌باشد و صحیحی که امر در احادیث مطرح می‌باشد بعضی از احادیث این کتاب معتبر نمی‌باشند.
ثالثاً: محمد علی مدرسی در کتاب ریحانة الادب می‌نویسد :گویند که کتاب مستطاب کافی به نظر مبارک حضرت صاحب الامر رسیده ومورد تحسین آن حضرت قرارگرفته و ایشان فرموده‌اند : «الکافی کاف لشیعتنا» ولی ایشان حدیث را بطور سند نقل نمی کند و می‌گوید بعضی ها گفته پس معلوم می شود که این حدیث مورد قبول نمی باشد .(5)
رابعاً: سند محکمی ما برای این حدیث پیدا نکردیم و بشر به نقل و قول و گوینده می‌باشد.
ضمن اینکه تمام کتابهای حدیثی را باید تک به تک روایات آنها را محدث ومجتهد اسلام شناس بررسی کند کتابها به منزله داروخانه است باید علام دین بررسی کند که موارد غیر معتبر را را خارج کنند از جمله آنها کتاب کافی است.
علامه مجلسی: بحار الانوار، ج 1، ص 48.
ر.ک همین کتاب تحت عنوان کافی.
مستدرک الوسائل، محدث نوری ،ج 3 ،ص 533.
لولوة البحرین، شیخ یوسف بحرانی، ص 3955.
میرزا محمد علی مدرس. ریحانة الادب ، ج 5، ص 81.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی

منبع:www.quran.porsemani.ir

حدیث5

تعلیم و تعلّم برای خدا :

•	بسم الله الرحمن الرحیم	•
	امام صادق علیه ‏السلام : مَن تَعَلَّمَ للّه‏ِِ و عَمِلَ للّه‏ِِ و عَلَّمَ للّه‏ِِ دُعِیَ فی مَلَکوتِ السَّماواتِ عَظیما، فقیلَ: تَعَلَّمَ للّه‏ِِ، و عَمِلَ للّه‏ِِ، و عَلَّمَ للّه‏ِِ! هر که براى خدا علم بیاموزد و براى خدا [به آن] عمل کند و براى خدا به دیگران آموزش دهد، در ملکوت آسمانها از او به بزرگى یاد شود و گفته شود: براى خدا آموخت، براى خدا عمل کرد و براى خدا آموزش داد! الأمالی للطوسی: 167/280
•	کتابخانه احادیث شیعه :: چهل حدیث ها :: ارسال پیامک حدیثی :: ابزار حدیث 1 :: خوراک حدیث روز	•

بخیل‏ترین مردم :

•	بسم الله الرحمن الرحیم	•
	امام علی علیه ‏السلام : أبخَلُ النّاسِ مَن بَخِلَ على نفسِهِ بمالِهِ و خلّفَهُ لِوُرّاثِهِ؛ بخیل‏ترین مردم کسى است که مال خویش را از خود دریغ دارد و براى وارثانش بگذارد. غرر الحکم : ح3253
•	کتابخانه احادیث شیعه :: چهل حدیث ها :: ابزار حدیث 1 :: خوراک حدیث روز	•

دعا های وضو

دعاهاى وضو

1 - کسى که وضو مى گیرد، مستحب است در موقعى که نگاهش به آب مى افتد بگوید:
بسم الله و بالله و الحمدلله الذى جعل الماء طهورا و لم یجعله نجسا:
(به نام خدا، و به یارى او، حمد و سپاس مخصوص اوست که آب را پاک قرار داد، و آن را نجس قرار نداده است .)
2 - موقعى که پیش از وضو دست خود را مى شوید بگوید:
اللهم اجعلنى من التوابین ، واجعلنى من المتطهرین :
(خداوندا، مرا از توبه کنندگان و پاکیزگان قرار ده .)
3 - و در وقت مضمضه کردن ، یعنى آب در دهان گردانیدن ، بگوید:
اللهم لقنى حجتى یوم القاک ، واطلق لسانى بذکرک :
(بارالها، تو خود به من در آن روزى که با تو ملاقات مى کنم دلایلم را به من تلقین نما و زبانم را براى یاد کردنت آزاد گردان .)
4 - و در وقت استنشاق ، یعنى آب در بینى کردن ، بگوید:
اللهم لاتحرم على ریح الجنة واجعلنى ممن یشم ریحها و روحها و طیبها:
(بارالها، بوییدن بوى بهشت را بر من حرام مگردان و من را از جمله کسانى قرار ده که بوى بهشت را و پاکیهاى آن را احساس نمایم .)
5 - و در موقع شستن صورت بگوید:
اللهم بیض وجهى یوم تسود فیه الوجوه ، و لا تسود وجهى یوم تبیض ‍ فیه الوجوه :
((خدایا، صورت مرا در روزى که همه صورتها در آن سیاه است ، سفید گردان (که اشاره به روز جزا است روزى که همه گناهکاران رو سیاه وارد مى شوند) در روزى که رویها سپید مى گردد رویم را سیاه مگردان )).
6 - در وقت شستن دست راست بگوید:
اللهم اعطنى کتابى بیمینى ، والخلد فى الجنان بیسارى و حاسبنى حسابا یسیرا:
(خداوندا، نامه اعمال من را از جانب راست به من بده ، و زندگى ابدى را از جانب چپ به من اعطا بفرما و در هنگام حسابرسى اعمال ، به نرمى محاسبه بفرما.)
7 - و در وقت شستن دست چپ بگوید:
اللهم لا تعطنى کتابى بشمالى ، و لا من وراء ظهرى ، و لا تجعلها مغلولة الى عنقى ، و اعوذبک من مقطعات النیران :
(بارالها، نامه اعمال من را به دست چپم مده و یا از پشت سرم ، و آن را همچون زنجیر بر گردن من نیفکن ، و به تو پناه مى آورم از پاره هاى آتش ‍ جهنم .)
8 - و موقعى که سر را مسح مى کند بگوید:
اللهم غشنى رحمتک و برکاتک و عفوک :
(بارالها، سایه رحمت و برکات و عفو خویش را بر من بگستران ).
و در وقت مسح پا بخواند:
اللهم ثبتنى على الصراط یوم تزل فیه الاقدام ، واجعل سعیى فیما یرضیک عنى یا ذا الجلال والاکرام :
(بارالها، قدمهایم را بر روى پل صراط محکم بگردان ، در روزى که قدمهاى مردم بدکار در آن مى لرزد، و تلاش و کوشش مرا در آنچه تو را از من راضى مى گرداند قرار ده ، اى صاحب جلال و کرامت )⁽¹⁰⁹⁾.

سلام های بعد از نماز

اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا اَباعَبدِالله اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ رَسوُلِ الله اَلسَّلامُ عَلَیکَ یَابنَ اَمیرِالمُؤمِنینَ

 

 

وَابنَ فاطِمَةَ الزَّهراء سَیِّدَةَ نِساءِ العالَمینَ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.

***

 

اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا غَریبَ الغُرَباء اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مُعینَ الضُّعَفاءِ وَ الفُقَراء اَلسُّلطانَ اَبَاالحَسَنِ

 

عَلیَّ بنَ موُسَی الرِّضا وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ.

***

 

اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مَولانا یا صاحِبَ الزَّمان اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا خَلیفَةَ الرَّحمنِ اَلسَّلامُ عَلَیکَ یاشَریکَ

 

القُرانِ عَجَّلَ اللهُ تَعالی فَرَجَهُ وَ سَهَّلَ اللهُ مَخرَجَهُ وَ رَحمَةُ اللهِ وَ بَرَکات

حدیث تکان دهنده

• به گزارش پایـگاه جوان انقلابی ؛ متن کـامل این حدیث از کـتاب داسـتانهای بحارالانوار ٬ ج۵ ٬ص۶۹ – زبده القصص ٬ ص۲۰۲ بدین شرح است :

ـ
امیرالمومنین علی (علیه السلام) میفرماید: « روزی با فاطمه (سلام الله علیها) محضر پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) رسیدیم ٬ دیدیم حضرت به شدت گریه می کند.

گفتم: پدر و مادرم به فدایت یا رسول الله! چرا گریه می کنی؟

ـ
فرمود: یا علی! آن شب که مرا به معراج بردند ٬ گروهی از زنان امت خود را در عذاب سختی دیدم و از شدت عذابشان گریستم. (و اکنون گریه ام برای ایشان است.)

حدیث3

بسم الله الرحمن الرحیم	•
	امام علی علیه السلام : اَلْمُعِیْنُ عَلَى الطّاعَةِ خَیْرُ الاَْصْحابِ؛ یارى دهنده بر طاعت خداوند، بهترینِ یاران است. شرح غررالحکم: ج 1، ص 298
•		•

تمام تقوا :

•	بسم الله الرحمن الرحیم	•
	پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : تَمامُ التَّقوى أن تَتَعلَّمَ ما جَهِلتَ و تَعمَلَ بِما عَلِمتَ؛ همه تقوا این است که آنچه را نمى ‏دانى بیاموزى و آنچه را مى ‏دانى به کار بندى. تنبیه الخواطر: ج2، ص120
•		•

 

حدیث2

 

نزدیکترین غائب :

•	بسم الله الرحمن الرحیم	•
	امام علی علیه السلام : لا غائبَ أقرَبُ مِن المَوتِ؛ هیچ غایبى نزدیکتر از مرگ نیست. بحار الأنوار: ج71، ص263، ح2
•		•

حجت، تمام است :

*	بسم الله الرحمن الرحیم	*
	حضرت زهرا سلام الله علیها : ما جَعَلَ اللّه‏ُ بَعدَ غَدیرِ خُمٍّ مِن حُجَّةٍ و لا عُذرٍ؛ خداوند پس از غدیرخم براى کسى حجّت و عذرى باقى نگذاشت. دلائل الإمامَه، ص 122
*		*

 

حدیث

 هو العلیم

امام صادق علیه السلام :

کَذِبَ‏ مَنْ زَعَمَ أَنَّهُ مِنْ شیعَتِنا وَ هُوَ مُتَمَسِّکٌ بِعُرْوَةِ غَیْرِنا؛

دروغ مى ‏گوید کسى که گمان مى‏ کند شیعه‏ ما است، ولى به ریسمان غیر ما، چنگ زده است.

بحارالانوار: ج2، ص98، ح49

امام صادق علیه السلام : مَن ساءَ خُلُقُهُ عَذَّبَ نَفسَهُ؛ هر که بد اخلاق باشد، خود را شکنجه دهد. گزیده تحف العقول، ح196